Ik een speelbal, mijn broer het oude olievat
Mijn vader een drinkbak, mijn moeder het tuinmeubilair
En Tante Yin het porseleinen beeldje, zij hield wel van ordinair
Iedereen was blij met de erfenis van Tante Khin
Alleen de macht hing er nog een beetje tussenin
Het buurtcomité organiseerde meetings bij de eik
Ze kwamen er niet uit, dus begon het gezeik
Tante Yin wilde de baas zijn van ons allemaal
Niks bracht haar op andere gedachten, zelfs geen bilateraal
Geduw, getrap, getrek, geroddel en achterklap
De oorlog om macht was belangrijker dan verwantschap
Maar in Emmen daar houden ze niet van trammelant
Dus gaan er nu vier naar Duitsland
Wat een opluchting, we krijgen weer rust
En langzaam worden we er ons van bewust
Dat we straks wel kunnen vergeven
Maar vergeten, dat kunnen we ook niet heel even
 |
| Foto: De Gelderlander |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten