Enkele jaren geleden was ‘ie zeer omstreden. Sommigen hielden ervan, anderen kotsten erop. Inmiddels is er vaak over geschreven, vaker over gesproken en nog veel vaker over gezwegen. De vrouwelijke variatie op de butt crack: de sliprand. Soms een kanten hipster die stiekem over de broekrand gluurt, vaak een string die niets tot de verbeelding overlaat en in een enkel geval een echte onderbroek met een kinderachtige print.
De sliprand deed haar intrede toen de lage broeken hoog werden gewaardeerd. Ik had ze ook en vond het niet zo erg, dat je wel eens mijn sliprandje zag. Vond het zelfs een beetje sexy als dat gebeurde. Het was dan ook de tijd dat Britney Spears onder een sprinkler vertelde dat ze een slaaf was en Christina Aguilera een riem als rokje gebruikte. Ik wijs hen niet als schuldigen aan, maar ik had het niet van een vreemde.
Inmiddels is de lage broek uit en is er dus geen excuus meer voor een sliprandje. Toch blijft het, mede dankzij de herwaardering van de joggingbroek, een hardnekkig fenomeen dat weliswaar uit het straatbeeld verdwenen is, maar helaas niet meer van je netvlies is af te branden.
Zo zat ik laatst te wachten bij de huisarts en dat betekent: moeders met kinderen. In mijn geval van die trendy noncha (van nonchalant) moeders. Met leren jasjes en sneakers van Nike of New Balance. En kinderen in King Louis kleding met daaronder “gewoon een rompertje van de HEMA”. Van die moeders. Ze zijn vaak hun “babygewicht” al kwijt, of denken dat, en hebben vervolgens heel erg de behoefte om te bewijzen dat ze nog sexy zijn. Aan ons. Aan de onschuldige wachtende die nietsvermoedend opkijkt uit de folder “Anticonceptie” en oog in oog staat met een zwart-kanten-en-gaasachtige-porno-string. Ik weet dat het een string is, omdat ik zie dat het een string is. Hij gaat net naar binnen.
Ik wind me erover op en niet omdat ik er lekker op los aan het fantaseren sla. Vooropgesteld dat ik niet weet hoe het is om zwanger te zijn, te zijn geweest, te bevallen en je vent naast je te hebben terwijl je uitschreeuwt en uitscheurt, maar een sliprand die ik in je bilnaad zie verdwijnen gaat te ver! Het kan niet. Juist niet omdat je weer helemaal lekker in je vel zit. Heb respect voor jezelf en doe er een hemdje overheen. Gewoon, van de HEMA.
