Je deteste toi Mode je t'aime

Hoewel zij mij altijd inspireert en helpt bij wat ik zou moeten dragen: zeker heftige shoulder pats, nu even geen bloemenprints, probeer hoog getailleerde kokerrokjes, altijd een verwoeste jeans, soms een black jeans, misschien een harembroek en eventueel ook enkellaarsjes, is Mode niet mijn meest betrouwbare vriendin. Eigenlijk is ze een bitch, want door al die mooie en bijzondere creaties die zij mij laat zien, verlies ik letterlijk het zicht op vader Banksaldo. En zij heeft daar schijt aan.

Je zou zeggen dat een vriendin je probeert te behoeden voor kredietcrisissen die veroorzaakt worden door hebzucht. Maar zo zit zij niet in elkaar. La Mode. Zij houdt mij juist hongerig naar meer, en als ik meer heb, dan zegt ze dat 'minder' back in style is. Waarna zij stilzwijgend verwacht dat ik mijn garderobe ga aanpassen.



Blind door al die modische modieusheid, tastte ik dan meestal naar vader Banksaldo. Wetende dat die echt te rood was om welk stukje stof de mode dan ook te kopen. En hoewel mijn vriendin Gezond Verstand mij dan vertelde dat ik de juiste beslissing nam om mij te beperken tot kwijlend fantaseren, voelde ik me toch altijd beperkt. Beperkt door mijn maandelijks terugkerende kredietcrisis die toch echt niet altijd werd en wordt veroorzaakt door Mode. (Meestal door frennemie Schijt Aan Vader Banksaldo, maar dat terzijde)

Omdat ik mij niet graag beperkt voel, ik Gezond Verstand wel beschouw als betrouwbare vriendin en vader Banksaldo niet al te rood wil zien aanlopen, besloot ik een tijdje geleden wat afstand te nemen van Mode. Je weet wel, minder afspreken enzo. Geen bladen meer waar zij in stond, geen sites meer waar zij ook was, kortom, de relatie beperken tot toevallige ontmoetingen.

Totdat ik samen met mijn verslavende vriendin Marlboro bij de tijdschriften stond en haar weer zag staan. Mode. Een toevallige ontmoeting, ze had me gemist en ik haar. We dronken koffie en ik nam haar mee naar huis. Ze vertelde honderduit en inspireerde mij zoals alleen zij dat kan. Toen ze uitgepraat was, keek ik haar aan en zei: "Misschien moeten we elkaar weer vaker zien." "Ja", antwoordde ze, "want die stoere boots zijn eigenlijk wel een must-have". De bitch.

8"Qee Love Green Bear

Het is altijd leuk om een cadeautje aan mij te geven:


http://www.mintyfresh.nl/en/

Perfect omdat het nergens over gaat

Als je de titel "copywriter" en/of de naam dat je "goed kan schrijven" hebt, wil je nog wel nog wel eens vergeten dat je het altijd hebt gedaan en er altijd veel plezier aan beleeft. Aan schrijven.

In mijn geval vind ik het steeds moeilijker om iets zomaar op te schrijven, omdat men nu van mij verwacht dat het goed is. Perfect. Proza van kwaliteit. Poezie. Met een opbouw, structuur, achterliggende gedachte, misschien zelfs een concept. En dan lukt het niet altijd; een leuke tekst schrijven omdat ik het leuk vind. Om onzeker van te worden.

Totdat ik zojuist wat stukjes tegenkwam die ik een tijdje geleden heb geschreven. In een opwelling, als probeersel of gewoon om mijn gevoelens te uiten. Het zijn geen perfecte teksten. Maar op een bepaalde manier wel 'goeie' proza te noemen en zeker poezie. Daarom hieronder een stukje dat ik in een baldadige bui heb getyped. Waarschijnlijk met het doel anderen te motiveren om zich niet te laten beperken door schrijfregels, maar gewoon te schrijven wat ze leuk vinden. Wat was ik toch wijs. When proza meets poezie. Perfect om niks.

Omdat ik het zeg

Moest wat meer een mening hebben, geven en deze delen met mijn omgeving. Ik zou mezelf niet zijn als ik daar niet een beetje sarcastisch op zou reageren. Dus dat doe ik nu. Ik ga er een dingetje van proberen te maken en jij bent uitgenodigd om ook je ongezouten mening te geven over niets. Ikzelf ben niet eens zo heel erg geïnteresseerd in mijn eigen mening, maar wellicht vind jij het wel vermakelijk om te lezen. Hetzelfde geldt voor jou.


De regels:
Schrijf in alle vrijheid over niets
Zonder voorop vastgestelde structuur
Zonder kernboodschap
Zonder conclusie of actie
Het moet wel een beetje lekker lopen

Hier is mijn begin:

Je hebt waarschijnlijk al gemerkt dat ik me niet houd aan de “vermijd lange zinnen-regel”, dus het kan zijn dat je nog wel meer van die lange zinnen gaat lezen. Komen er nog meer waarschuwingen om het lezen van deze post zo onaantrekkelijk mogelijk te maken?”, hoor ik je vragen. Mijn korte antwoord op jouw lange vraag: misschien.

Tja, waar heb ik allemaal een mening over. Ik luister nu naar A tribe called quest. Iedereen die dit niet kent, ken ik niet. Golfen vind ik niks. Eerlijk gezegd vind ik het een ouwe lullen sport voor mensen die zich gewoon graag verheven voelen boven wat zij noemen: het plebs. Toch ga ik om met mensen die golfen en daar plezier aan beleven, maar ik behoor ook niet tot het plebs natuurlijk.

Ik heb zin in de zomer. De zomer is fijn, spreek dat maar eens tegen! De paus is trouwens een fucking idioot! Stomme domme lelijke ouwe sexueel gefrustreerde zelfverrijkende pedo! Ik zeg lekker niets over de kredietcrisis.

7-up is lekker. Weet je nog: FidoDido? Ik had een t-shirt van hem. Of althans, mijn broer. En toen Fido-hype al was uitgestorven, was mijn broer uit dat t-shirt gegroeid en kreeg ik hem. Heb het altijd met veel plezier gedragen. Fido raakt nooit uit!

Weet je wat het nare van nagellak is? Het bladert te langzaam van je nagel af. Moet je toch die zooi van een aceton gebruiken. Is uitgevonden voor het geval dat nagellak niet al slecht genoeg was voor je nagels. Hebben jullie trouwens Slumdug Millionaire al gezien? Moet je zien, is echt de beste film sinds tijden. Veel mensen hebben tegenwoordig een bril. Jou ook opgevallen? Bril is hip, dus als je nu nerd bent, ben je gewoon de tofste! Ik als bril ben niet tof of hip. Hoewel bril hip is geworden omdat ik er eentje moest.

Wil je mijn mening horen over recyclen? Nee? OK.

Schrijven is echt leuk. Kan het niet iedereen aanraden, want niet iedereen kan het. Ik ook niet, maar ik denk van wel. Daar ga ik carrière in maken.

Wie heeft trouwens verzonnen dat we allemaal carrière moeten maken? En wat is dat trouwens? Is dat goed worden in iets dat je eigenlijk helemaal niet leuk vind of is dat goed zijn in iets dat je leuk vindt? Het is beide, maar denk er maar eens over na. Ik kan goed taarten bakken. Dat is leuk.

Ik had gister trouwens kramp in mijn pink. Heel raar. Als ik zou twitteren, had ik dat gedaan. Dat bedoel ik niet positief. Twitteren is voor mensen die zichzelf zo belangrijk vinden dat ze denken dat alles wat ze meemaken interessant is. Al die sites waar je jezelf zo lekker kunt profileren zijn stom. De profielfoto is mooier dan de waarheid en de andere foto’s, zorgvuldig gefilterd op onderkinnen, vetrandjes, gele tanden, haar en rechtuit kijken, zijn er om te laten zien hoe leuk het wel niet was. Dat is helemaal niet leuk. Was het niet veel leuker toen niemand meer recht door zijn ogen kon kijken? Dat bedoel ik dus.