Kleine honden

Ik hou niet van kleine honden. Het zijn irritante dingen die naast excessief lik-in-je-gezicht-gedrag hun tekortkoming in lengte en voorkomen compenseren met overdreven agressief gekef.

Ik vind ook dat deze creaturen de soortnaam “hond” niet mogen dragen. Een hond is namelijk een beest. Een dier dat je beschermt met een imposant voorkomen. Die jou uitlaat en je het idee geeft dat het andersom is. Met als belangrijkste kenmerk dat een hond op zijn minst met zijn kop boven je knie uitkomt. En ik ben klein, dus als je als hond niet boven mijn knie uitkomt, ben je gewoon een kat die luistert.



MySpace Graphics - Myspace Layouts,Graphics, and Comments!

Mijn mening over deze “honden” (chiwawaas, moetjoes, poetjoes, etc.) deel ik met weinig vriendinnen. Zij vinden het juist ‘schatjes’, ‘poepies’, ‘scheetjes’ en zelfs ‘doepies’ (!!?). Denk je daarbij in dat de toon waarop deze benamingen worden uitgeroepen een sterke gelijkenis heeft met het gekef van die beesten. Wat mijn aversie ertegen alleen maar versterkt. Dus toen J. belde met de vraag of zij en S. een hond zouden kopen, riep ik hard: “NEE!” Niet eens omdat ik wist dat het niet om een hond, maar om een beftekkel ging. Meer vanwege de zorgen, de verantwoordelijkheid en de kosten. Het is net als een kind. Ik wil niet zeggen dat je leven voorbij is, maar je bent wel meer aan huis gekluisterd. En daar moet je maar zin in hebben natuurlijk.

Ondanks mijn oprecht goed bedoelde advies om geen hond te kopen, kwam ik een paar uur later terecht op een babyshower. Van MAC Daddy welteverstaan. Half Puchu, half Maltheser. Vernoemd naar de computer met een pimperige toevoeging om het beestje stoerder te maken dan hij is. Ongeveer 10 centimeter hoog en 20 centimeter lang. Glijend sprong hij rond over het laminaat, terwijl iedereen op hoge toon vol lof en bewondering over hem sprak. “Hallo MAC”, zei ik en gaf hem een aai. En toen nog 1. Ik gaf hem een knuffel, speelde met hem, lachtte om hem en uiteindelijk sprak ik op dezelfde toon net zo enthousiast over hem.



Kleine honden. Ik hou er niet van. Maar MAC is anders. Hij is lief, schattig, een poepie, een scheetje, niet doepig, wel stoer. Ik ga zelfs oppassen als J. en S. op vakantie zijn. Met plezier. Ik hoop alleen dat niemand denkt dat een kleine hond ooit de mijne zou kunnen zijn.