Verliefd op een ander

Soms ben je op slag verliefd op iemand anders. Iemand anders dan je relatie. Mijn relatie is mijn vriend. De liefde van mijn leven wanneer ik niet verliefd ben op een ander.

Ja, dat durf ik zomaar te zeggen. Als je heel eerlijk bent, ben jij ook weleens verliefd op een ander. Ik ben om de haverklap verliefd op een ander. Tintelingen, trillingen, warm, koud. En mijn hart, oh mijn hart. Zo was ik laatst in de zevende hemel om een jongen van de NS. Om zijn glimlach. Zijn mooie brede glimlach. Niet een reden om je relatie op het spel te zetten, maar toch, ik werd er warm van.

Foto: Tumblr.com

In het Engels zegt men het raak: ‘falling in love’. Zo zie ik het ook: alsof ik even val. Het belangrijkste is dat ik snel weer opsta en samen met mijn liefde verder loop. Niet als een schijnheilige schuinsmarcheerder, hoor. Dat bedoel ik niet. Het zijn niet die zware verliefdheden waarbij het me langdurig de behoefte aan eten én vriend ontbreekt. Ben je gek. Ik heb het over dat spannende gevoel van kippenvel in je lijf dat voortkomt uit een natuurlijke interesse in potentiële partners. Al is het maar een minuutje, stiekem voordat je gaat slapen of gewoon op klaarlichte dag. Even wegdromen op de vlinders in je buik.

Zoals toen met die jongen van de NS en zijn brede glimlach. Ik zat in de trein en hij stond op het perron. Het begon licht te waaien en het perron maakte ruimte voor een wit strand met palmbomen, de zon brak door, de lucht was blauw. Daar stond hij breed glimlachend mooi te zijn op het strand van mijn dromen, met zijn donkere manen deinend in de wind. Toen de trein vertrok ging mijn telefoon. Of ik thuis at, want we gingen bbq’en, voor mij extra groenten. Ja, ik was weer opgestaan. Ik keek op mijn klok. Als ik op tijd aankwam, konden we samen naar huis lopen.

(Deze column schreef ik voor PinkBullets.nl)