Er zijn van die dingen waar je blij van wordt. Zonder echte reden, maar je wordt er gewoon blij van. Ze komen vaak ook onverwachts. Misschien dat je er daarom zo blij van wordt. Zo kwam ik vandaag een Arabisch stel tegen dat joggend op me afkwam. Meestal houd ik niet zo van mensen die ik onderweg tegenkom, maar zij waren anders. Waarom? Omdat de vrouw haar hoofddoek droeg. Daar werd ik blij van. Ik vond het zelfs een beetje mooi.
Vervolgens werd ik ingehaald door een jongen met groene schoenen, oranje sokken en gekleurde tas. Hij reed op een gele racefiets en slalomde om de strepen van het fietspad. Ook daar werd ik blij van en fietste glimlachend verder. En het hield niet op, want Charlie Winston klonk ineens zo lekker in mijn oor! Ik liep gewoon opgewekt het kantoor binnen.
De reden waarom dit alles mij zo verbaast, is dat ik over het algemeen van niemand blij wordt ’s ochtends. Iedereen die mijn weg kruist, is bij voorbaat al vervelend. De fietser die 500 meter voor me rijdt, de auto die misschien van rechts komt en dat nieuwe stoplicht wat nergens voor dient. Bakfietsen uitgezonderd, hun verstoring van de openbare orde ligt niet aan mijn ochtendhumeur. Die zijn altijd irritant.
Nee, deze ochtend was echt wonderbaarlijk! Normaal gesproken had ik het stel niet eens gezien en zou ik die jongen met zijn kleuren maar een uitslover hebben gevonden. Niet omdat ik dat echt vindt, gewoon omdat het nog geen 11 uur is.
En nu word ik blij van de nieuwe cd van Basement Jaxx. Met reden, want ik vind ‘m goed. Het is ook al 8 uur ’s avonds.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten