Sorry

Soms betrap je jezelf op dingen waar je anderen om veroordeelt. Dan kom je er ineens achter dat jij (misschien) net zo bent. Hoewel jij vaak de enige bent die het opvalt, voelt het als een soort verraad. Hoogverraad. Van jezelf nog wel. Dan moet je echt even ‘sorry’ zeggen. Tegen jezelf en tegen iedereen die het niet is opgevallen.

Aandacht, bevestiging en geduld. Dat was mijn advies aan J.. J. valt op vrouwen, niet op mij wat ik best teleurstellend vind, en had vrouwelijk advies nodig. Vrouwen begijpen elkaar dus ook niet altijd. Aandacht, bevestiging en geduld. Een voor de hand liggend advies eigenlijk. Is dat niet wat alle vrouwen willen? Aandacht om de bevestiging, bevestiging om de aandacht en geduld vanwege de emotionele strubbelingen die de eerste twee teweegbrengen. Typisch vrouwen, dacht ik.

Het verschil tussen mannen en vrouwen zet mij altijd aan het denken. Voorop gesteld dat zij aan elkaar gelijk zijn, is het verschil tussen beide heel mooi. Ik vind het wel leuk als blijkt dat iets ‘typisch’ is. Aan de andere kant vind ik mensen echt dom als zij met een zelfingenomen toontje een vooroordeel over vrouwen of mannen verkondigen. Kortzichtig vind ik dat. Net als met alle vooroordelen.

Aandacht, bevestiging en geduld is niet iets wat ‘typisch’ vrouwen willen. Mannen willen hetzelfde, alleen doen zij daar, kort gezegd, minder moeilijk over. Ik merk het wel eens bij B. Dan merk ik dat hij ook behoefte heeft aan een dag gewoon samen zijn wanneer we daar een tijdje te druk voor zijn geweest. En hij wil ook weten wat ik voor hem voel. Hij vraagt er alleen niet expliciet om. Bij hem lijkt een knuffel genoeg, terwijl ik hem letterlijk vraag of hij me nog wel leuk vind. Mannen zijn sneller tevreden, misschien.

Mijn advies aan J. was een goed advies, en niet alleen voor deze situatie. In alle relaties kom je met aandacht, bevestiging en geduld een heel eind. Het is een relatieadvies voor het leven van een vrouw en van een man. Heel kortzichtig van mij om dat ‘typisch vrouwen’ te vinden.

Sorry.