Twitter discrimineert

Charlotte Walscheid van Dijk. 29 karakters met spatie, 25 karakters zonder spatie. Mijn naam. Mijn ‘full name’ zoals ze dat noemen wanneer ik mijn hele naam moet invullen. Wanneer ik na lang wikken en wegen toch een account op Twitter wil openen, bijvoorbeeld. Maar bij Twitter mag dat alleen wanneer je ‘full name’ uit maximaal 20 karakters bestaat. Dat noemt zich dan een vorm van social media. Geweigerd vanwege teveel karakters in naam.

Ik ben geen fan van social media, maar omdat een Twitter acount best handig zou kunnen zijn, wilde ik er toch eentje openen. Een simpel formulier. Niet teveel invulvelden, alleen voor mijn ‘full name’, username, wachtwoord en e-mailadres. Nog even wat letters overtypen en ‘create my account’. Nou, vergeet het maar!

“name is too long (maximum is 20 characters)”

Zomaar. Naam niet goed! Ik sta versteld. Ik weet niet wat ik moet doen, dus klik maar weg. Ik kan het eigenlijk niet geloven. Ze vragen om mijn volledige naam, maar deze mag niet langer zijn dan 20 karakters. Dat hadden ze er niet bij verteld. En dan nog, vraag dan niet om mijn volledige naam in 1 veld in te vullen. Splits het dan op. Ik zou me kunnen inschrijven met een kortere versie van mijn naam, maar is niet mijn 'full name'.

Het is toch raar dat ik me niet met mijn volledige naam kan inschrijven? Zeker raar als je je bedenkt dat Twitter een vorm van social media is. Dit is niet sociaal. Een deurbeleid op basis van het aantal karakters van je volledige naam, die je verplicht in 1 veld moet invullen. Het is nog veel vreemder als je je bedenkt dat Twitter gaat om mensen, om individuen met nieuws, informatie, een mening, een zegje en een ‘full name’. Twitter discrimineert lange namen. Tweet that!