Tegenwoordig heb je eerder recht op je uitzet, omdat de meeste mensen, voordat ze gaan samenwonen, eerst op zichzelf gaan wonen. “Op kamers” noemen ze dat. Alsof je meerdere kamers van een hok van 2 bij 2 kunt maken.
Toen ik “op kamers” ging, had ik er eentje van 3 bij 4. Ik kreeg wel een koelkast van mijn ouders. Maar het was nog te vroeg om mij de door mijn moeder zorgvuldig bij elkaar verzamelde bestekset (inclusief opscheplepels) te overhandigen.
Inmiddels woon ik zo’n 7 jaar in een respectabel appartement en heeft het mooie bestek lang genoeg onder het stof gelegen. “Ma?, vroeg ik, mag ik het bestek hebben?” Waarop mijn moeder antwoordde: “Jawel hoor, maar dat wilde ik je eigenlijk pas geven wanneer je zou gaan samenwonen.”
Krijg ik dat weer; samenwonen. De laatste tijd vragen steeds meer mensen me wanneer ik ga samenwonen, want daar vinden ze het wel tijd voor. Waarom? Ben ik oud genoeg voor een agenda op het prikbord? Is mijn relatie wel toe aan een gezamenlijke rekening en een huishoudportemonnee? Hou toch op.
Ik zie ook heus wel de voordelen van samenwonen, maar ik vind het nu nog niet nodig. En eerlijk gezegd weet ik helemaal niet wanneer ik daar wel de importantie van zal inzien. Misschien wel nooit en dat zou pas zonde zijn van dat mooie bestek! Kan ik er beter nu al fijn van genieten. Voordat ik samenwoon.
joh voor je het weet gaan we "vragen" wanneer de kids komen :P JE WORD OUD
BeantwoordenVerwijderenNou dat "samenwonen" is in de loop van de tijd bijgesteld van "trouwen". O jeetje nu maakt "anoniem" zich bekend. Bestek opvragen als geen van beiden aan de orde is was wel even schrikken, grapje!! Geniet jij maar fijn van van het bestek, wel poetsen natuurlijk, jammer dat je niet samenwoont dan kun je het de ander ook eens laten doen.
BeantwoordenVerwijderenWanneer de wereld oneindig groot was en er geen kinderwensen bestonden, zouden heel wat relaties langduriger gelukkig zijn, omdat ze niet hoefden samen te wonen.
BeantwoordenVerwijderen