Perfect omdat het nergens over gaat

Als je de titel "copywriter" en/of de naam dat je "goed kan schrijven" hebt, wil je nog wel nog wel eens vergeten dat je het altijd hebt gedaan en er altijd veel plezier aan beleeft. Aan schrijven.

In mijn geval vind ik het steeds moeilijker om iets zomaar op te schrijven, omdat men nu van mij verwacht dat het goed is. Perfect. Proza van kwaliteit. Poezie. Met een opbouw, structuur, achterliggende gedachte, misschien zelfs een concept. En dan lukt het niet altijd; een leuke tekst schrijven omdat ik het leuk vind. Om onzeker van te worden.

Totdat ik zojuist wat stukjes tegenkwam die ik een tijdje geleden heb geschreven. In een opwelling, als probeersel of gewoon om mijn gevoelens te uiten. Het zijn geen perfecte teksten. Maar op een bepaalde manier wel 'goeie' proza te noemen en zeker poezie. Daarom hieronder een stukje dat ik in een baldadige bui heb getyped. Waarschijnlijk met het doel anderen te motiveren om zich niet te laten beperken door schrijfregels, maar gewoon te schrijven wat ze leuk vinden. Wat was ik toch wijs. When proza meets poezie. Perfect om niks.

Omdat ik het zeg

Moest wat meer een mening hebben, geven en deze delen met mijn omgeving. Ik zou mezelf niet zijn als ik daar niet een beetje sarcastisch op zou reageren. Dus dat doe ik nu. Ik ga er een dingetje van proberen te maken en jij bent uitgenodigd om ook je ongezouten mening te geven over niets. Ikzelf ben niet eens zo heel erg geïnteresseerd in mijn eigen mening, maar wellicht vind jij het wel vermakelijk om te lezen. Hetzelfde geldt voor jou.


De regels:
Schrijf in alle vrijheid over niets
Zonder voorop vastgestelde structuur
Zonder kernboodschap
Zonder conclusie of actie
Het moet wel een beetje lekker lopen

Hier is mijn begin:

Je hebt waarschijnlijk al gemerkt dat ik me niet houd aan de “vermijd lange zinnen-regel”, dus het kan zijn dat je nog wel meer van die lange zinnen gaat lezen. Komen er nog meer waarschuwingen om het lezen van deze post zo onaantrekkelijk mogelijk te maken?”, hoor ik je vragen. Mijn korte antwoord op jouw lange vraag: misschien.

Tja, waar heb ik allemaal een mening over. Ik luister nu naar A tribe called quest. Iedereen die dit niet kent, ken ik niet. Golfen vind ik niks. Eerlijk gezegd vind ik het een ouwe lullen sport voor mensen die zich gewoon graag verheven voelen boven wat zij noemen: het plebs. Toch ga ik om met mensen die golfen en daar plezier aan beleven, maar ik behoor ook niet tot het plebs natuurlijk.

Ik heb zin in de zomer. De zomer is fijn, spreek dat maar eens tegen! De paus is trouwens een fucking idioot! Stomme domme lelijke ouwe sexueel gefrustreerde zelfverrijkende pedo! Ik zeg lekker niets over de kredietcrisis.

7-up is lekker. Weet je nog: FidoDido? Ik had een t-shirt van hem. Of althans, mijn broer. En toen Fido-hype al was uitgestorven, was mijn broer uit dat t-shirt gegroeid en kreeg ik hem. Heb het altijd met veel plezier gedragen. Fido raakt nooit uit!

Weet je wat het nare van nagellak is? Het bladert te langzaam van je nagel af. Moet je toch die zooi van een aceton gebruiken. Is uitgevonden voor het geval dat nagellak niet al slecht genoeg was voor je nagels. Hebben jullie trouwens Slumdug Millionaire al gezien? Moet je zien, is echt de beste film sinds tijden. Veel mensen hebben tegenwoordig een bril. Jou ook opgevallen? Bril is hip, dus als je nu nerd bent, ben je gewoon de tofste! Ik als bril ben niet tof of hip. Hoewel bril hip is geworden omdat ik er eentje moest.

Wil je mijn mening horen over recyclen? Nee? OK.

Schrijven is echt leuk. Kan het niet iedereen aanraden, want niet iedereen kan het. Ik ook niet, maar ik denk van wel. Daar ga ik carrière in maken.

Wie heeft trouwens verzonnen dat we allemaal carrière moeten maken? En wat is dat trouwens? Is dat goed worden in iets dat je eigenlijk helemaal niet leuk vind of is dat goed zijn in iets dat je leuk vindt? Het is beide, maar denk er maar eens over na. Ik kan goed taarten bakken. Dat is leuk.

Ik had gister trouwens kramp in mijn pink. Heel raar. Als ik zou twitteren, had ik dat gedaan. Dat bedoel ik niet positief. Twitteren is voor mensen die zichzelf zo belangrijk vinden dat ze denken dat alles wat ze meemaken interessant is. Al die sites waar je jezelf zo lekker kunt profileren zijn stom. De profielfoto is mooier dan de waarheid en de andere foto’s, zorgvuldig gefilterd op onderkinnen, vetrandjes, gele tanden, haar en rechtuit kijken, zijn er om te laten zien hoe leuk het wel niet was. Dat is helemaal niet leuk. Was het niet veel leuker toen niemand meer recht door zijn ogen kon kijken? Dat bedoel ik dus.